Rusiya prezidenti Vladimir Putin aprelin 27-də Polşa və Bolqarıstana təbii qaz tədarükünü dayandırarkən yenə səhv hesablama apardı. İndi Rusiya hər iki ölkənin qaz bazarlarını itirib, çünki onlar Rusiyanın enerji təchizatından həmişəlik ayrılmağa hazırlaşırlar. Qaz ixracının qəfil kəsilməsinə rəsmi səbəb kimi Polşa və Bolqarıstanın Rusiya qazının pulunu rublla ödəməkdən imtina etməsi göstərilib. Lakin Kremlin qaz ödənişləri ilə bağlı qərarı, xüsusilə Putinin ABŞ və onun müttəfiqlərinin “qeyri-dost hərəkətlərinə” cavab olaraq iqtisadi tədbirlər haqqında 1 mart tarixli fərmanına əsaslanır. Aydındır ki, Polşa Ukraynaya göstərdiyi kritik hərbi yardıma görə cəzalandırılıb, Bolqarıstana isə silah göndərməkdən çəkinməsi ilə bağlı xəbərdarlıq edilib.

Aprelin 19-da Latviyanın iqtisadiyyat naziri Janis Vitenberqs hökumətinin 2022-ci ilin sonuna qədər Rusiyadan təbii qaz tədarükünün tamamilə dayandırılması qərarını açıqladı. Bu baxımdan strategiya mayeləşdirilmiş təbii qazın (LNG) yenidən qazlaşdırılması imkanlarının regionda, yəni həm ölkə daxilində Latviyada, həm də qonşu Estoniya, Finlandiya, eləcə də, ehtimal ki, Litvada genişləndirilməsinə əsaslanır. Əgər hər şey planlaşdırıldığı kimi getsə, Baltikyanı ölkələr (Latviya, Litva, Estoniya) yaxın illərdə bir deyil, üç LNG idxal terminalına sahib olmalı, onların tədarük təhlükəsizliyini əhəmiyyətli dərəcədə artırmalıdır.

Aprelin 27-də Rusiyanın “Qazprom” şirkəti 2022-ci ilin sonuna qədər qüvvədə olması nəzərdə tutulan uzunmüddətli müqavilələr əsasında Polşa və Bolqarıstana təbii qaz tədarükünü tamamilə dayandırıb. “Qazprom” bu addımı hər iki ölkənin qaz pulunu rublla ödəməkdən imtina etməsi ilə izah edir. Bəzilərinin Moskvanın rublla qaz sxemini açıq şəkildə rədd etməsinə baxmayaraq, bu günə qədər heç bir Avropa ölkəsi Rusiyadan analoji təchizat problemi ilə üzləşməyib.

Rusiya Ukraynaya hücumunu davam etdirərkən ekspertlər görüntülərdən Rusiyanın hərbi, kiber və informasiya sahələrindəki hərəkətlərini diqqətlə izləyir.

ABŞ prezidenti Co Bayden Rusiyanın enerji idxalına qadağa qoyulduğunu elan etdi, lakin indi Amerikanın müttəfiqləri də Rusiya neft və qazına sanksiya tətbiq etməklə Rusiya döyüş maşınının maliyyələşdirilməsini dayandırmalıdırlar. Enerji sanksiyaları bəzi çətinliklərə malikdir, lakin onlar Qərb üçün getdikcə mümkün olur və Kremlin Soyuq Müharibədən sonrakı nizamı pozmaq səylərinə son qoymaq üçün kiçik bir qiymət ödəməlidir.

Rusiyanın Ukraynaya qarşı fevralın 24-də başlayan genişmiqyaslı müharibəsi dünyanın ən böyük inkişaf etmiş iqtisadiyyatlarına malik ölkələri Rusiya Federasiyasına qarşı bir neçə dəfə artan iqtisadi sanksiyalar tətbiq etməyə sövq etdi. Bu cəza tədbirlərinin ilkin təsiri fəlakətli görünsə də, Moskvanın məlumatına görə, Rusiya iqtisadiyyatı buna yavaş-yavaş uyğunlaşmağa başlayıb. Reallığın Kreml yönümlü təbliğatdan nə dərəcədə fərqlənməsi Qərbin iqtisadi sanksiyalarının Rusiya iqtisadiyyatının 4 əsas sütununa təsirinin və potensial nəticələrinin yaxından təhlilini tələb edir: 1) təbii ehtiyatlar sektoru, 2) ağır sənaye (mülki məqsədlər üçün), 3) kənd təsərrüfatı və gübrə istehsalı, 4) müdafiə sektoru və Rusiyanın daxili hərbi-sənaye kompleksi.

Martın 8-də Avropa Komissiyası 2022-ci ilin sonuna kimi Rusiya təbii qazının Avropa İttifaqına idxalını üçdə iki dəfə azaltmağı planlaşdırdığını açıqlayıb. Ötən il Rusiya Aİ istehlakçılarına 155 milyard kubmetr qaz tədarük edib. Bundan əlavə, Aİ 2027-ci ilə qədər Rusiyanın bütün enerji resurslarının tədarükünə məcburi qadağa tətbiq etmək təklifi üzərində işlədiyini bildirib. Güclü ritorika Rusiyanın Ukraynaya qarşı təcavüzkar müharibəsi qarşısında Aİ ölkələrinin Vladimir Putinin Rusiyası ilə enerji əməkdaşlığını mərhələli şəkildə dayandırmağa tam sadiq olduğunu göstərir. Ancaq bu, yalnız qismən doğrudur. Həqiqətən də, hazırda Avropa İttifaqına Rusiya qazının axını artır, azalmır və blokun yalnız bir neçə ölkəsi Avropanın nəhəng şərq qonşusu ilə enerji əlaqələrini dərhal kəsməyə hazırdır.

Sovet İttifaqının dağılmasından bəri Moskva ona bitişik olmayan Kalininqrad eksklavı ilə nəqliyyat əlaqələrini saxlamaqdan narahatdır. Polşa və Litva Şimali Atlantika Müqaviləsi Təşkilatına (NATO) və Avropa İttifaqına üzv olduqdan sonra Kalininqradın Rusiya Federasiyasının qalan hissəsindən (və Belarusdan) ayrılması ilə bağlı narahatlıqlar daha da gücləndi. Üstəlik, ötən ilin payızında keçirilən Rusiya hərbi təlimləri Kremlin narahatlığını ortaya qoydu, müharibə baş verərsə, Qərb minimum şəkildə Kalininqradı dəniz yolu ilə blokadaya alacaq və hətta bu güclü möhkəmləndirilmiş Rusiya forpostunu birbaşa ələ keçirə bilər. İndi Putinin Ukraynadakı işğalçı müharibəsi və Qərbin kəskin reaksiyası səbəbindən Moskvanın Kalininqradla zəif əlaqələri ilə bağlı qorxuları pik həddə çatıb. Beləliklə, Rusiya hakimiyyət orqanları tarixən Almaniyanın bir hissəsi olan, lakin II Dünya Müharibəsinin sonunda Sovet İttifaqı tərəfindən ilhaq edilmiş bir bölgəyə təchizatı və nəzarətini təmin etmək üçün həm müdafiə, həm də hücum xarakterli müxtəlif addımlar atır.