(III yazı. II yazını BURADAN oxuya bilərsiniz)

Son beş il ərzində əksər amerikalı aparıcı jurnalistlərin və akademiklərin danışdığı “Böyük Güclər Yarışı”nın yeni dövrü başlayıb. Birləşmiş Ştatlarla (və onun müttəfiqləri) Çin və Rusiya arasında getdikcə daha mürəkkəb və narahatedici silahlı qarşıdurma var. 2022-ci ilin fevralında Rusiyanın Ukraynaya qarşı başlatdığı mahribə bizi 1991-ci ildə Soyuq Müharibənin sonunda yaranan gözləntilərimizin aldanma və axmaqlıq olduğu reallığına oyadıb. Demokratik ideyanın universal cəlbediciliyinin kortəbii olaraq xeyirxah Yeni Dünya Nizamının formalaşmasına imkan verməyəcəyi aydın deyil.

Aprelin 19-da Latviyanın iqtisadiyyat naziri Janis Vitenberqs hökumətinin 2022-ci ilin sonuna qədər Rusiyadan təbii qaz tədarükünün tamamilə dayandırılması qərarını açıqladı. Bu baxımdan strategiya mayeləşdirilmiş təbii qazın (LNG) yenidən qazlaşdırılması imkanlarının regionda, yəni həm ölkə daxilində Latviyada, həm də qonşu Estoniya, Finlandiya, eləcə də, ehtimal ki, Litvada genişləndirilməsinə əsaslanır. Əgər hər şey planlaşdırıldığı kimi getsə, Baltikyanı ölkələr (Latviya, Litva, Estoniya) yaxın illərdə bir deyil, üç LNG idxal terminalına sahib olmalı, onların tədarük təhlükəsizliyini əhəmiyyətli dərəcədə artırmalıdır.

Rusiya prezidenti Vladimir Putin qlobal qeyri-sabitliyin artdığı bir vaxtda Rusiyanın uzunmüddətli strateji hədəflərinin konturlarını cızaraq, imperiyanın bərpası ilə bağlı kəskin mənzərəni təqdim edib.

Rusiyanın Ukraynaya təcavüzünün birbaşa nəticəsi olaraq, ənənəvi olaraq hərbi baxımdan bloklara qoşulmayan iki Skandinaviya ölkəsi indi soyuqqanlı, lakin qətiyyətli addımlarla NATO üzvlüyünə doğru yarışır. Birləşmiş Ştatlarla sıx əlaqələri olan güclü NATO tərəfdaşları, Finlandiya və İsveçin birlikdə NATO-ya üzv olması Avropanın təhlükəsizliyi üçün ciddi nəticə ola bilər.

Etnik ruslar bu gün Estoniya və Latviya əhalisinin təxminən dörddə birini, Litvada isə əhalinin təxminən 5 faizini təşkil edir. Bu icmaların əksəriyyəti İkinci Dünya Müharibəsindən sonra Baltikyanı ölkələrə Sovet hakimiyyətinin qəsdən köçməyə məcbur etdiyi miqrantların nəsillərindən ibarətdir. Amma postsovet dövründə vəziyyət xeyli dəyişib. Həmin ilk məskunlaşanların nəvələri bu ölkələri özlərinə vətən hesab etməyə başlayıblar.

Vladimir Putinin Ukraynadakı müharibəsi Şərqi Avropada geosiyasətin davam edən canlılığını göstərir. Ukrayna regionda Rusiya ilə Qərb gücləri arasında sonuncu (və ən faciəli) geosiyasi rəqabətdir və bu ölkənin şəhərləri Avropada XX ən qaranlıq günlərini xatırladır. Müharibə Rusiyanın və onun liderinin qəddar və paranoyak davranışlarının, həm də Rusiya sərhədlərində kiçik dövlətlərin üzləşdiyi asimmetrik reallıqların nümayişidir.

Soyuq Müharibənin bitməsindən və Sovet İttifaqının dağılmasından təxminən otuz il sonra Birləşmiş Ştatlar və NATO mümkün nüvə müharibəsi təhlükələri ilə üz-üzədir və bu, 1962-ci ildəki Kuba Raket Böhranı ilə müqayisə oluna bilər. Ukrayna ilə bağlı hazırkı münaqişənin gələcək nəticələri üçün kritik məsələ aşağıdakı sualın cavabıdır: Rusiyanın ABŞ və NATO-ya qarşı nüvə təhdidləri nə dərəcədə ciddidir?

Rusiyanın Ukraynaya təcavüzünün gözlənilməz nəticələrindən biri Finlandiya və İsveçin təhlükə qavrayışlarının dəyişməsidir. Hər iki ölkə Balkanlarda, Kosovoda, Əfqanıstanda və İraqda müttəfiqlik missiyalarına töhfə vermiş güclü və bacarıqlı NATO tərəfdaşları olmaqla yanaşı, artıq ittifaqa qoşulmaq istəyir. Ukrayna müharibəsinə qədər hər iki ölkədə ictimai rəyin əksəriyyəti bu mövqeyi dəstəkləyirdi. Bu gün finlərin və isveçlilərin yarıdan çoxu NATO-ya qoşulmağı dəstəkləyir və Finlandiyanın baş naziri qeyd edib ki, üzvlük üçün müraciət etmək qərarı iyun ayına qədər verilə bilər. Öz növbəsində NATO-nun baş katibi Yens Stoltenberq qeyd edib ki, Finlandiya və İsveç müraciət etsələr, onlar bu alyansa asanlıqla qoşula bilərlər.